Mag. Barbara Jakel

PPP – Psychoterapia zorientowana na prenatalność i perinatalność *

Program nauczania PPP – kształcenie ustawiczne i szkolenia

Program nauczania PPP – kształcenie ustawiczne i szkolenia

CELE (PODSTAWY)

  • Zakotwiczenie wyników psychologii i psychoterapii prenatalnej w metodzie PPP
  • Badanie naukowych podstaw badań mózgu i neurobiologii, a także psychotraumatologii, w celu głębszego zrozumienia tematu i metody.

Znajomość podstawowej wiedzy i centralnych pojęć dotyczących konceptu PPP, tj. znajomośc podstaw psychologii prenatalnej oraz zainteresowanie konfliktami okresu pre- i perynatalnego, jako bazy rozwoju osobowości przy jednoczesnej akceptacji technik introspekcji, umożliwiających dostęp do wczesnych form przekazywania. Własna terapia wskazana. Metodologiczne pogłębienie wiedzy uczestników nastąpi w drugiej części szkolenia.

WYMAGANIA DOTYCZĄCE UCZESTNICTWA

Program PPP skierowany jest do wykwalifikowanych psychoterapeutów.

ZAKRES/STRUKTURA

Program nauczania obejmuje 6 modułów:

Moduł 1: Wprowadzenie
Moduł 2: Teoria przywiązania i aspekty psychoanalityczne
Moduł 3: Aspekty terapeutyczne ciała
Moduł 4: Wizualizacja i przetwarzanie przez sztukę
Moduł 5: Praca nad traumą zorientowana na proces
Moduł 6: Praktyka: Praca indywidualna i grupowa

Moduł 1: Wprowadzenie[+]

Psychoterapia zorientowana prenatalnie i okołoporodowo – metoda integracyjna oparta na teorii przywiązania

Cele:
Przedstaw podstawy koncepcyjne i główne punkty programu nauczania, aspekty wykorzystania własnej metody

Zawartość:

  • Główne terminy i koncepcje psychologii prenatalnej i psychoterapii
  • Wkład literatury, podstawy naukowe (badania mózgu, neurobiologia)
  • Szczególna cecha podejścia metodycznego: wstępna konsultacja i wskazanie
  • Wkład teoretyczny: Czym jest PPP? model roboczy PPP

Uczestnicy znają wybrane kluczowe terminy i podstawowe koncepcje (np. nieświadomość prenatalna, obrona pierwotna, opór pierwotny) i w związku z tym mają pogłębioną wiedzę na temat teorii psychologii prenatalnej i jej znaczenia dla procesu psychoterapeutycznego.

Moduł 2: Teoria przywiązania i aspekty psychoanalityczne[+]

Zawartość:

  • Teoria przywiązania, modele teoretyczne PPP
  • Zaburzenia, aspekty diagnostyczne, klasyfikacja
  • Wywiad na temat historii prenatalnej i okołoporodowej
  • Specyfika przeniesienia i przeciwprzeniesienia (pierwotne procesy przywiązania)
  • Specyfika postawy terapeutycznej
  • Technika: Język i skojarzenia słowne
  • Formy obrony pierwotnej: opór pierwotny (Ranga, Graber)
  • Rekonstrukcja w relacji terapeutycznej
  • Psychodynamika środowiska indywidualnego i grupowego

Moduł 3: Aspekty terapeutyczne ciała[+]

Zawartość:

  • Techniki regresji i relaksacji terapeutycznej ciała, mowa ciała i odczucia ciała
  • Wiązanie energetyczne, przeniesienie somatyczne i przeciwprzeniesienie
  • Interwencje związane z ciałem (praca w parach i grupach)

 Moduł 4: Wizualizacja i przetwarzanie przez sztukę[+]

Zawartość:

  • Symbolika prenatalna i okołoporodowa, obrazy wewnętrzne i zewnętrzne: wyobrażenia i skojarzenia obrazowe
  • ekspresyjne malarstwo i intuicyjne pisanie
  • analiza terapeutyczna przez sztukę
  • studia przypadków ze zdjęciami

Moduł 5: Podejścia introspekcyjne – praca ze snami zorientowana na proces[+]

Zawartość:

  • Wczesna patologia strukturalna
  • Stany regresji i opory specyficzne dla traumy
  • Rekonstrukcja traumy zorientowana na proces – traumy prenatalne i okołoporodowe

Moduł 6: Praktyka: Praca indywidualna i grupowa[+]

Zawartość:

  • Model roboczy, integracja technik, etapy procesu, interpretacja powiązanych i udokumentowanych danych, demonstracja pracy indywidualnej i grupowej

 

Opis metody: integracyjno-analityczna, teoria przywiązania

TEORIA

Model: Bipolarne Self (Jakel 2000)

Model teoretyczny pokazuje więź prenatalna w jej specyfice dla rozwoju osobowości człowieka. Już w łonie matki mogą wykształcić się specyficzne formy więzi- esencjonalna oraz interpersonalna.O progresywnym czy tez defensywnym charakterze tej więzi decyduje wyposażenia psychofizyczne organizmu matki. Jeśli ten organizm wykazuje deficyty więzi (mogą być one podświadomie przenoszone przez cale generacje) mówimy o traumie jako zaburzeniu w kontynuacji więzi miedzy matka a płodem, prowadząca do wczesnych form rozszczepienia. Metoda psychoterapii więzi prenatalnej reguluje wczesne rozszczepienia przez procesy symbolizowania na rożnych płaszczyznach.

Założenie

Zakłada ona, ze klient znajduje się w stanie regresji, tzn. ze wczesne traumy więzi łącznie z prenatalna są głęboko odszczepione. Ten zamknięty, pierwotni- narcystyczny stan izolacji. Self możne spełniać funkcje ochronna jako obrona przed wczesna trauma. Dlatego nie kładzie się nacisku na stosowanie ( indukcje) metod prowadzących do regresji, lecz na korektywna budowę więzi. Chodzi o traumę powstała z identyfikacji ze stanem izolacji egzystencjalnej, o konflikt miedzy życiem prenatalnym a postnatalnym (O. Rank, 24, H.G. Graber, 24). Ta trauma może głęboko hamować procesy rozwoju Self. W terapii indywidualnej zadania te spełnia setting analityczny (możliwość opracowania pierwotnych obron).

Teza

Czynniki rozwojowe w terapii stanowią procesy symbolizowania wczesnych traum więzi, a nie wspieranie regresywnych form przezywania. Traumy te re-inscenizowane są często w ramach relacji przeniesienia i przeciw przeniesienia. Relacja terapeutyczna aktywizować może zatem przezywanie prenatalne czy perynatalne. Zadaniem terapeuty jest jego rozpoznanie i pomoc w transformacji traumatycznej więzi.

PRAKTYKA

Metody introspekcji

Analityczna (setting, interpretacja), praca z ciałem (ciało jako nośnik emocji oraz mowy), wizualizacja, medytacja, terapia sztuki ( malowanie i pisanie intuicyjne)

Terapia indywidualna: analityczna/teoria przywiązania zorientowana na podejście integracyjne

Metoda integratywna: analityczna, praca z więzią (attachement) Introspekcja wczesnych form przezywania: zmodyfikowana analityczna terapia długoterminowa- setting 2-4/tydzień. Fokus na prace z wczesnymi obronami (O. Rank- Urwiderstand). Terapia jako symboliczny regres do łona matki. Setting służy utrzymaniu kontynuacji więzi, oraz przygotowaniu do separacji (narodziny w sensie psychol.). Baza: praca nad więzią. Metody introspekcji to asocjacje (słowa, obrazy wewnętrzne) oraz odczucia cielesne.

praca grupowa: (terapia grupowa, seminaria)
Podejścia introspekcyjne: podejście integracyjne

  • dostęp do nieświadomości:Techniki koncentracji – medytacja kierowana, skupiona na temacie
  • samoocena:Doznania cielesne i obrazy wewnętrzne (wizualizacja)
  • Wyrażenie:Malarstwo i/lub pisanie intuicyjne
  • analiza tego, co zostało doświadczone i wyrażone (mowa ciała, skojarzenia myślowe i słowne)
  • Synteza (interpretacja) w kontekście historii życia pre- i/lub okołoporodowego; Porównanie danych udokumentowanych i danych uzyskanych asocjacyjnie
pl_PLPL